Ýnsan doðmak yeterli olmuyor önemli olan insan kalabiliyor muyuz? Zor zamanlarda insan kalmayý becerebiliyor muyuz?
Fýtratýna, hilkatine, yaratýlýþ amacýna yabancýlaþmamýþ, kendisi olabilmiþ, kendisi kalabilmiþ, kendinden uzaklaþmamýþ insanlara ihtiyacýmýz var…
Kaht-ý rical günlerinden geçiyoruz. Yani adam kýtlýðý yaþýyoruz… Adam gibi adamlar mumla aranýr oldu…
Askeri, siyasi, ekonomik, sosyal krizlerden çok daha vahim olaný; insan krizi…
Tükenen, tuhaflaþan, anormalleþen, kendinden uzaklaþan bir insan cinsi ile karþý karþýyayýz…
Ýnsan kalma sýnavýnda tel tel dökülüyoruz… Ýnsanlýðýmýz tartýþýlýr hale geldi… Hakikaten ne kadar insanýz?
Kendi gerçeði ile yüzleþmekten kaçýnan çok yüzlü veya yüzsüz insanlarýn prim yaptýðý günlerden geçiyoruz…
Ýnsan suretinde ama içinde canavarlar taþýyan mahlûklarýn dünyasýnda bu gidiþle insana hasret kalacaðýz…
Görselliði güçlü ancak içi geçmiþ, boþ ve kof insancýklar yeryüzüne yük olmak dýþýnda bir özellik taþýmýyorlar…
Ýnsan müsveddesi robotlaþan nesneleþmiþ yaratýklar…
Maskeli yüzler, makyajlý mahlûklar maneviyat ve insaniyetten mahrum yaþamlarýn figüranlarý…
Tek derdi imaj, prestij ve karizma olan kalite yoksulu kiþilerden ne beklenir ki?
Ýnsan kimliðini, aidiyetini, þahsiyetini, þerefini yitirince geriye ne kalýr ki?
Batýlý bir tanýmlama ile karþýmýza homoeconomicus veya homopoliticus çýkýveriyor…
Paraya, koltuða, konfora çýkara göre selam duran, hazýr ola geçenler insanlýðýn düþtüðü sefaleti ve esareti temsil ediyorlar…
Nesilleri aptallaþtýran eðitim, azgýnlaþtýran arzular, baþtan çýkaran kültür, þýmartan sistem insanlýðýn sonunu hazýrlýyor…
Bilinçten yoksun biyolojik insan… Teknolojinin tutsaðý mekanik insan… Deðerlerinden kopmuþ dijital insana ne kadar insan diyebiliriz?
Hümanizma bile insanlýðým helakýna katký sunuyor… Ýlahi öðretiden kopan insanoðlunun kýyameti kaçýnýlmaz oluyor…
Rabbanilik baðlantýsý olmayan robot insanlara iki dünyada da huzur görünmüyor…
Küresel sistem insan cinsini iki uç noktaya zorluyor: kurtlaþmak ya da mankurtlaþmak… Kardeþleþme olmayýnca zaten olacaðý da budur…
Çevrim içi ve çevrim dýþý yaþamlar arasýnda sýnýrlarýn bulanýklaþtýðý bu süreçlerde insanoðlunun bunalým ve buhraný da derinleþiyor…
Dijital iþgalden, liberal ifsattan insan kendini nasýl kurtarabilecek?
Sahiciliðini yitiren insan þahitlik misyonundan hýzla soyutlanýyor ve de savruluyor…
Metafiziðe sýrtýný dönen metaverse sýðýnan çaðýn insaný belirsizlikler içinde habire bocalýyor…
Görünen o ki, aþkýnlýk olmadan insan krizi aþýlamýyor…
Ýnsan krizi Allah’tan baðýmsýz çözülemiyor…
Ýnsan kalmak ancak istikamet sahibi olmakla mümkün…
Ýnsan kalmanýn çareleri ancak ilahi çaðrýya kulak vermekle bulunabilir…
Kur’an’ýn öne çýkardýðý insan profiline yoðunlaþmak durumundayýz…
Ýnsan kalmanýn önündeki tehditleri Kur’an sýralýyor…
Ýnsanýn köpekleþmesi, eþekleþmesi, maymunlaþmasý, domuzlaþmasý hülasa hayvanlaþmasý…
Ýnsaný eþrefe taþýyan ilahi mesajdýr…
“Allah katýnda sizin en üstün olanýnýz en çok takva sahibi olanýnýzdýr.” (Hucurat,13)
Ýþte insan kalmanýn ve kaliteli insan olmanýn þaþmaz kriteri; takva…
Akademik seviye, toplumsal statü, sýnýf atlama ilahi ölçekte anlam ifade etmiyor…
Bugün bir insaniyet mektebine ihtiyacýmýz var… Gerçi son Gazze gerçeði yeryüzünde kim ne kadar insan kalabildi, bunun göstergesi oldu…
Yeniden insanlaþmanýn yapýsýný sundu…
Gazze dünyaya diyor ki “Bana insanlýðýný göster!”
Ýnsan kalmak, birazda baþkasý için yaþama erdemini kuþanmakla mümkün…
Ramazan Kayan Milat Gazetesi
