Allah'a ve Rasulü (s.a.s.)'e iman edip, imanlarýnda hiçbir þübheye düþmeyen ve imanlarýný, en büyük zulüm olan þirkle karýþtýrmayan, Allah'ýn yeryüzünün halifeleri kýldýðý muvvahid mü'minlere, þöyle söylemelerini emir buyurur Âlemlerin Rabbi Allah Teâlâ:
"De ki: 'Rabbim gerçekten beni doðru yola iletti, dimdik duran bir dine, Ýbrahim'in hanif (muvahhid) dinine… O, müþriklerden deðildi."1
Müþriklerden olmayan ve tek baþýna bir ümmet olan, Allah'ýn Halil'i Ýbrahim (a.s.)'ýn dini... Dosdoðru yol ve dimdik duran bir din… Kendisine inanan ve benimseyenlerden dosdoðru olmalarýný ve dimdik durmalarýný isteyen bir din… Ondan baþka hak ve dosdoðru din olmayan tek din… Tevhid ve Vahdet dini: ÝSLÂM!
Kendisine iman edip itaat edenlere:
"Seninle birlikte tevbe edenlerle berber emrolunduðun gibi dosdoðru davran. Ve azýtmayýn çünkü O, yaptýklarýnýzý görendir.
Zulmedenlere eðilim göstermeyin, yoksa size ateþ dokunur. Sizin Allah'dan baþka velîleriniz yoktur, sonra yardým göremezsiniz."2 buyurup, Allah'ýn Nebîsi ve Rasulü Ýbrahim (a.s.) ile onunla beraber olanlarý örnek edinmelerini emretmektedir:
"Ýbrahim ve O'nunla birlikte olanlarda size güzel bir örnek vardýr. Hani kendi kavimlerine demiþlerdi ki: ' Biz, sizlerden ve Allah'ýn dýþýnda taptýklarýnýzdan gerçekten uzaðýz. Sizi (artýk) tanýmayýp inkâr ettik. Sizinle aramýzda, Siz Allah'a bir olarak iman edinceye kadar ebedî bir düþmanlýk ve kin baþ göstermiþtir." 3
Bu kesin karar ve net tavýr, dosdoðru yol ve dimdik duran Ýbrahim (a.s.)'ýn dinine iletilmenin gereðidir… Hangi asýrda ve hangi ülkede olursa olsun muvahhid mü'minlerin tavrý budur… Bu olacaktýr… Zaman ve mekân deðiþikliði mü'min müslüman þahsiyeti, olmasý gerekli olan hâlinden deðiþtiremeyecektir… Muvahhid mü'min, zaman içinde deðiþecek bir kiþi deðildir… O, zamaný deðiþtirip þirkten Tevhid'e, küfürden imana, taðutî düzenlerden Ýslâm'a ulaþtýrmakla görevli kýlýnmýþtýr… Rabbi ve Ýlâh'ý Allah Teâlâ, onu nasýl dosdoðru yola iletmiþ, karanlýklardan nûra çýkarmýþ ise, o da bu nimetin þükrünü edâ etmek için, diðer insanlarýn hidayetine vesile olmaya, onlarýn þirkin, küfrün karanlýklarýndan Ýslâm'ýn aydýnlýðýna çýkmalarýna gayret gösterir… Selef-i Salihin örneðinde olduðu gibi!..
Sasanî Ýmparatorluðunun yýkýlýp tarihin derinliklerine gömülmesine vesile olan "Kadisiye Savaþý" öncesi, Ýslâm ordusundan bir elçi isteyen Mecusî ordusunun baþkomutaný Rüstem, Ýslâm elçisi olarak gelen Rib'i b. Âmir (r.a.) ile görüþürken, O'na:
- Sizi, buralara kadar getiren sebeb nedir? diye sorar.
O da, þöyle cevap verir:
-Cenâb-ý Allah, bizi gönderdi ki, O'nun dilediði kimseleri, kula kulluk etmekten kurtarýp Allah'a kul yapalým. O kimseleri, dünya sýkýntýsýnda kurtarýp geniþliðine kavuþturalým. Dinlerin zulüm ve baskýlarýndan kurtarýp Ýslâm'ýn adâletine kavuþturalým. Cenâb-ý Allah bizi, kendisine imana davet edelim diye dini ile yarattýklarýna gönderdi. Bu dini kabul eden kimsenin durumunu kabulleniriz ve kendisine dokunmadan geri döneriz. Amma bu dini kabul etmeyen kimselerle, Allah'ýn va'dýný gerçekleþtirinceye kadar savaþýrýz!
Rüstem:
-Allah'ýn size va'dettiði þey nedir? diye sordu.
Rib'i b. Âmir (r.a.):
-Cennet'tir! Ýmana gelmeyen kimselerle savaþarak ölen kimse için cennet vardýr. Hayatta kalan gaziler için ise zafer vardýr, diye cevapladý. 4
Allah'ýn dinini kabul etmeyen ve bâtýl ideolojilerini devlet yaparak yeryüzünü ifsâd edip fitne ile, zulüm ve sömürüyle bozgunculuk yapanlarla savaþý emreden Rabbimiz Allah, iki güzel þeyden birini va'detmektedir: ya ebedî cennet ile müjdelenen þehadet, ya izzet ile sonuçlanan zafer!..
Þöyle buyurdu Allah Azze ve Celle:
"(Yeryüzünde fitne kalmayýncaya ve dinin hepsi Allah'ýn oluncaya kadar onlarla savaþýn. Eðer vazgeçerlerse, artýk zulüm yapanlardan baþkasýna karþý düþmanlýk yoktur." 5
Bu mukaddes savaþý emreden Allah Teâlâ, bu savaþa katýlacak Mücahid mü'min kullarýna bol nimetler bahþetmiþtir:
"Hiç þübhesiz Allah, mü'minlerden - karþýlýðýnda mutlaka cennet vermek üzere- canlarýný ve mallarýný satýn almýþtýr. Onlar, Allah yolunda savaþýrlar, öldürürler ve öldürülürler. (Bu) Tevrat'ta, Ýncil'de ve Kur’ân’da O'nun üzerine gerçek olan bir va'addir. Allah'dan daha çok ahdine vefa gösterecek olan kimdir? Þu hâlde yaptýðýnýz bu alýþ-veriþten dolayý sevinip müjdeleþiniz. Ýþte büyük kurtuluþ ve mutluluk budur." 6
Yegân Rabbleri ve Ýlâhlarý ile yaptýklarý bu alýþ-veriþten dolayý çok sevinip müjdeleþen mü'min müslümanlar, yeryüzünde yaþayan insanlar için hem dünya, hem de ahiret kurtuluþu ve mutluluðu olan Ýslâm’ýn egemen olmasýný istemeyen, yeryüzündeki bozguncu, sömürücü, zalim taðutlarla savaþýrken, yalnýz ve yalnýz Allah'ýn rýzasýný hedefler, bundan baþka bir þeye tabi olmazlar…
Þöyle buyurur Rabbimiz Allah:
"De ki: 'Allah'ýn bizim için yazdýklarý dýþýnda, bize kesinlikle hiçbir þey isabet etmez. O, bizim Mevlâmýzdýr. Ve mü'minler yalnýzca Allah'a tevekkül etmelidirler.'
De ki: 'Siz, bizim için iki güzellikten (þehidlik veya zaferden) birinin dýþýnda baþkasýný mý bekliyorsunuz? Oysa biz de, Allah'ýn ya kendi katýndan veya bizim elimizle size bir azab dokunduracaðýný bekliyoruz. Öyleyse siz bekleye durun, kuþkusuz biz de sizlerle birlikte bekleyenleriz."7
Âlemlerin Rabbi Allah'ýn dosdoðru olan Ýbrahim (a.s.)'ýn hanif dinine ilettiði muvahhid ve mücahid kulunun inancý, anlayýþý, tavrý ve Allah yolundaki gayreti böyledir…
Rabbi Allah, ona þöyle seslenmektedir:
"De ki: ' Þübhesiz benim namazým, ibadetler, hayatým ve ölümüm Âlemlerin Rabbi olan Allah'ýndýr.
O'nun hiçbir ortaðý yoktur. Ben böyle emrolundum ve ben müslüman olanlarýn ilkiyim." 8
Müslümanlarýn ilki olmak... Her muvahhid mü'minin olmazsa olmazýdýr… Allah yolunda yapýlan bütün çalýþmalarda müslümanlarýn ilki olmak… Ýyilik ve takva üzerine yardýmlaþmada yardýmlaþanlarýn ilki olmak… Cennete kavuþma yarýþmasýnda yarýþanlarýn ilki olmak…
Bunun için, hiçbir ortaðý olmayan, O'ndan baþka hüküm koyucu hak ilâh bulunmayan Âlemlerin Rabbi Allah'a katýksýz iman ve tam teslimiyet gerekir… Yani, iman ve salih amel… yani, iman ve takva… Çünkü:
"Allah, ancak muttakîlerden kabul eder."9
Dünya ve ahiret zararýndan, hüsrânýndan kurtulmuþ olanlar, "Ýman edip salih ameller iþleyenler, birbirlerine hakký ve sabrý tavsiye edenlerdir..."10
Müslümanlarýn, yani Allah'ýn ve Rasulullah (s.a.s.)'ýn verdiði hükme hiçbir itiraz etmeden teslim olanlarýn ilki olmak, hayatýný ve ölümünü Allah için kýlmak ile gündeme gelir… Hayatýný Allah'a adayan, baþta namaz olmak üzere bütün ibadetlerini yalnýz Allah'a has kýlanýn yaptýklarý tam teslimiyeti meydana getirir… Allah'ýn kabul ettiði teslimiyet ve razý olduðu hâl budur…
Bu hâl üzere bulunan mü'min müslüman kul, kendisini edebî cennetlik kýlacak ve ebedî cehennemden uzaklaþtýracak amel ile meþgul olmak istemektedir... Ömrünün sonuna kadar Tevhid akîdesi ve salih amel üzere olmayý arzulayan imanlý kulun bütün dileði, bu durumun devam etmesi, kalbinin ve ayaklarýnýn, Allah'ýn dini üzerinde sabit kalmasýdýr...
Namazýnýn, ibadetlerinin, hayatýnýn ve ölümünün yalnýzca Allah için olmasý konusunda, hiç bir ortaðý olmayan Allah Teâlâ tarafýndan emrolunan mü'min müslüman kiþi, ahireti, dünyaya tercih eden kiþidir... Dünyadaki payýný unutmayan, fakat bütün gayreti, ahiret yurdundaki ebedî cenneti kazanmak için çalýþan iman ehli kulun en büyük arzusu, Rabbi Allah'ýn kendisinden razý olmasý ve ona þöyle hitab edip kabul buyurmasýdýr:
"Ey mutmain (tatmin bulmuþ) nefis,
Rabbine, razý edici ve razý edilmiþ olarak dön.
Artýk kullarýmýn arasýna gir.
Cennetime gir."11
Bu en hayýrlý ve ebedî hayata ulaþmak için bütün imkânlarýyla çalýþan ümmetin "Selef-i Salihin" 'inden Muaz b. Cebel (r.a.), bütün ümmetin fertlerini kuþatýcý olan bir meseleyi ve her muvahhid mü'minin ihtiyaç duyduðu sorunun cevabýný, "mü'minlere þefkatli ve esirgeyici olan" Rasulullah (s.a.s.)'den sorar!
Muaz b. Cebel (r.a.) anlatýyor:
Bir seferde, Rasulullah (s.a.s.) ile beraberdim. Bir gün yürümekte iken Rasulullah'a yakýn bulundum. Bunun üzerine:
- Ya Rasulallah, beni cennete girdirecek, cehennemden uzaklaþtýracak bir iþ (amel) söyle bana dedim.
Rasulullah:
"Çok büyük bir þey sordun. Ancak bu, Allah'ýn kolay kýldýðý kiþi iþin pek kolaydýr. Hiç bir þeyi ortak koþmadan yalnýzca Allah'a kulluk edersin. Namazý dosdoðru kýlarsýn. Zekatý verirsin. Ramazan orucunu tutarsýn. Gücün yeter, imkân bulabilirsen Beyt'i / Ka'be'yi haccedersin. " buyurdu.
Sonra sözünü devamla:
"Þimdi sana hayýr kapýlarýný haber vereyim mi?: Oruç kalkandýr. Sadaka, suyun ateþi söndürmesi gibi, günahýn azabýný söndürür. Kiþinin gece yarýsý kýldýðý namaz da günahý söndürür." buyurdu.
Bundan sonra Rasulullah (s.a.s.) :
"Onlar, yanlarý (gece namazýna kalkmak için) yataklarýndan uzaklaþýr. Rabblerine korku ve umutla duâ ederler ve kendilerine rýzýk olarak verdiklerimizden infâk ederler.
Artýk hiç bir nefis, yaptýklarýna karþýlýk olmak üzere kendileri için gözler aydýnlýðý olarak nelerin ( sayýsýz nimetler) saklandýðýný bilmez." (Secde,32/16-17) ayetlerini okudu ve :
" Sana bütün iþlerin baþýný, ana direðini ve doruk noktasýný bildireyim mi ?" buyurdu.
Ben:
- Evet, bildir ya Rasulallah ! dedim.
Rasulullah:
" Ýþin baþý Îslam, direði namaz, doruðu cihaddýr." buyurdu.
Sonra:
"Sana, bütün bunlarýn kývamýnýn kendisine baðlý olduðu þeyi (can damarýný) bildireyim mi ?" buyurdu.
Ben:
- Evet, bildir ya Rasulullah ! dedim.
Bunun üzerine Rasulullah (s.a.s.), dilini tuttu ve:
" Þunu koru!" buyurdu.
Ben:
-Ya Rasulallah, biz, konuþtuklarýmýzdan da sorgulanacak mýyýz? diye sordum.
Rasulullah :
"Annen yokluðuna yansýn ey Muaz, insanlarý, yüz üstü cehenneme sürükleyen, ancak dillerinin ürettikleridir!" buyurdu. 12
Cehennemden uzaklaþýp cennete girmek isteyen "Ehl-i Ýman" olan kiþilerin þu asla deðiþmez ve deðiþtirilemez Ýslâm'ýn temel ilkelerine sarýlýp gereðiyle amel ederek dosdoðru davranmalýdýrlar:
1- Lâ ilâhe illallah'ýn gereði olan hiçbir þeyi ortak koþmadan yalnýzca Allah'a kulluk etmek.
2- Namazý dosdoðru kýlmak.
3- Zekâtý vermek.
4- Ramazan orucunu tutmak.
5- Ýmkân bulabilirse hacca gitmek.
Bunlarla beraber sadaka verip gece namazý kýlmak, kulun yaptýðý günahlarýn azabýný siler süpürür.
Muvahhid mü'minlerin dâvâsýnýn, "baþý Ýslâm, direði namaz ve doruk noktasý cihaddýr."
Allah yolunda mallarýyla, canlarýyla, elleriyle ve dilleriyle cihad olmadan, ümmetin ne kurtuluþu olur, ne de huzuru!.. Muvahhid ve mücahid mü'minler, þartlarýna ve ilkelerine dikkat ederek, gereði gibi davranarak Allah yolunda cihad ederler… Her hayýrda müslümanlarýn ilki olmaya gayret eden her mü'min kul, hayýrlarda yarýþma konusunda hep birinci olmak ister…
"Artý hayýrlarda yarýþýnýz."13 buyuran Rabbimiz Allah Teâlâ, bu hayýrlý yarýþý devam ettiren kullarýnýn özelliklerini þöyle beyan eder:
"Rabbinizden olan maðfiret ve eni göklerle yer kadar olan cennet (kavuþmak için) yarýþýn. O, muttakîler için hazýrlanmýþtýr.
Onlar, bollukta da, darlýkta da infâk edenler, öfkelerini yenenler ve insanlar(daki haklarýn)dan baðýþlama ile (vaz)geçenlerdir. Allah, iyilik yapanlarý sever.
Ve çirkin bir hayâsýzlýk iþledikleri ya da nefislerine zulmettikleri zaman, Allah'ý hatýrlayýp hemen günahlarýndan dolayý baðýþlanma isteyenlerdir. Allah'dan baþka günahlarý baðýþlayan kimdir? Bir de onlar, yaptýklarý (kötü þeylerde) bile bile ýsrar etmeyenlerdir.
Ýþte bunlarýn karþýlýðý, Rabblerinden baðýþlanma ve içinde ebedî olarak kalacaklarý, altlarýndan ýrmaklar akan cennetleridir. (Böyle ) yapýp edenlere ne güzel bir karþýlýk (ecir var)." 14
Mü'min müslümanlar, önce taðutu red, Allah'a iman olan Tevhid üzere bir araya gelip, mü'minlerin biribirinin velîsi ve kardeþi olduðu hakikatini pekiþtirmeleri, bir vücûdun organlarý hâline gelmelidirler… Tek millet olan küfür cephesinden ayrýlmalý, Ýslâm topraklarýný iþgal eden taðutî iþgalcilerden tamamen uzaklaþýp Ýslâm cephesini ve Ýslâm Milleti'ni oluþturmalýdýrlar… Hak ile bâtýlý birbirine asla karýþtýrmamalý, hakký bâtýldan ayýrýp cepheleri netleþtirmelidir…
Ýþte o zaman Rabbimiz Allah'ýn þu buyruðu gerçek mânâsýyla gündeme gelir:
"De ki: 'O (Allah), her þeyin Rabbi iken, ben Allah'dan baþka bir Rabb mý arayayým?"15
"Ey insanlar, Allah'ýn üzerinizdeki nimetini anýn. Gökten ve yerden sizi rýzýklandýran Allah'ýn dýþýnda bir baþka yardýmcý var mý? O'ndan baþka ilâh yoktur. Öyleyse nasýl olurda çevriliyorsunuz?"16
"Bir olan, kahreden Allah'dan baþka ilâh yoktur.
Göklerin, yerin ve ikisi arasýnda bulunanlarýn Rabbidir, üstün ve güçlü olan, baðýþlayandýr."17
Bir asýrdan beridir egemen zalim taðutlar tarafýndan iþgal edilen Ýslâm topraklarýnda esaret altýnda yaþayan, müslüman olduklarýný söyleyen kitleler, zaman geçtikçe iþgal kuvvetlerini benimser oldular… Ýþgal devletlerine "devletimiz" deyip sahipleniyor, onun taðutî yöneticilerinin ilâhlaþtýrdýklarý hevâlarýndan kaynaklanan yasalarý kabul ediyor, onlarý yasama makamýnda görüyor, emirlerini yerine getirip yasaklarýndan çekiniyor… Allah'ýn hükümlerini geçersiz kýlýp kendi yasalarýyla sevk ve idare eden yöneticiler, Allah'ýn helâl, yani serbest kýldýklarýný, haram yani yasak kýlýyor, Allah'ýn haram kýldýklarýný, yani yasakladýklarýný helâl kýlýyor, yani serbestleþtiriyor… Buna raðmen onlara itaat ediyor, hattâ toz kondurmamaya çalýþýyorlar…
Rabbimiz Allah ise þöyle buyuruyor:
"Ey iman edenler, Allah'a itaat edin, Rasul'e itaat edin ve sizden olan emir sahiplerine de (itaat edin)." 18
Sizden olan yöneticiler, sizin gibi Allah'a ve Rasulü (s.a.s.)'e iman edip itaat edenler, sizleri Allah ve Rasulü (s.a.s.)'in hükmüne göre yönetenler, iþte bunlar, "ulu'l-emri minkum" yani sizden olan emir sahipleridirler…
"Ben, müslüman olanlarýn ilkiyim" diyen muvahhid þahsiyet, yeryüzünde Allah ile hudud yarýþýna giren hiçbir taðutu tanýmamakla ve red etmekle emrolunmuþtur… Çünkü Allah'ýn hiçbir ortaðý yoktur…
"Artýk kim taðutu tanýmayýp Allah'a inanýrsa, o, sapasaðlam bir kulpa yapýþmýþtýr, bunun kopmasý yoktur. Allah, iþitendir, bilendir." 19
Dipnot
1- En'âm, 6/162.
2- Hud, 11/112-113.
3- Mümtehine, 60/4.
4- Ýbn Kesîr, El-Bidaye ve'n-Nihaye - Büyük Ýslâm Tarihi, çev. Mehmet Keskin, Ýst. 1994, C. 7, Sh. 68.
Ýbnu'l-Esir, El-Kamil Fi't-Tarih - Ýslâm Tarihi, çev. M. Beþir Eryarsoy, Ýst. 1985, C. 2, Sh. 425.
5- Bakara, 2/ 193. Enfal, 8/39.
6- Tevbe, 9/111.
7- Tevbe, 9/51-52.
8- En'âm, 6/162-163.
9- Mâide, 5/27.
10- Asr, 103/3.
11- Fecr, 89/27-30.
12- Sünen-i Tirmizî, Kitabu'l-Ýman, B. 8, Hds. 2749.
Sünen-i Ýbn Mace, Kitabu'l-Fiten, B. 12, Hds. 3973.
Ýmam Nesâî, es-Sünenü'l-Kübrâ, çev. Zekeriya Yýldýz, Ýst. 2010, C. 10, Sh. 375-376, Hds. 11330.
Hâkim en-Nisâbûrî, el-Müstedrek Ale's-Sahihayn, çev. M. Beþir Eryarsoy, Ýst. 2013, C. 4,Sh. 112, Hds. 2455. (Kýsmen)
Ýmam Ahmed b. Hanbel, Müsned, çev. Hüseyin Yýldýz, Vdð. Ýst. 2014, C. 9, Sh. 202, Hds. 12856-12857. (Kýsmen)
13- Mâide, 5/48. Bakara, 2/148.
14- Âl-i Ýmrân, 3/133-136.
15- En'âm, 6/164.
16- Fatýr, 35/3.
17- Sad, 38/65-66.
18- Nisa, 4/59.
19- Bakara, 2/256.
