Dinin aslı bu zamana kadar 'korunarak' gelmiştir ve kıyâmete kadar da böylece devam edecektir. Çünkü bu dinin yani İslâmın sahibi dinini korumuştur. Bundan başka bir hak din de gelmeyecektir. Evet, bu dine zamanla bazı kendini bilmezler tarafından 'eklemeler' yapılmıştır. Bunlara bidat ve hurafeler diyoruz ki bunlar bellidir ve temizlenmiştir. Hatta temizlenmeye de devam edilmektedir. Ancak bu bidat ve hurafeler dinin 'aslına' aslâ zarar verememiştir ve vermesi de mümkün değildir. Çünkü dinin 'aslı' Rabbimiz tarafından konunmuştur! Peki bu yüce din sorgulanabilir mi? Önce 'sorgulamanın' ne olduğunu bir bakalım: Bir kişi de 'sorgulama' düşüncesi, sorguladığında 'sorun, suç yada hata olduğu' ön kabulünden sonra gerçekleşir! İnsan 'sorun' görmediği yada 'suçlu' görmediği bir şeyi sorgulayamaz! Eğer 'sorguluyorsa' onun sorunlu, hatalı yada 'suçlu' olması gerektiğini kabul etmesi gerekir. Dolayısıyla 'sorgulama', sorguladığı şeyle ilgili sorun ve kusur 'ön kabulünden' sonra oluşur. Sonuçta kişi bir şeyi sorguluyorsa; Ya o kuşkucudur, ya o şüphecidir. Bunun dışında bir 'sorgulama' seçeneği olamaz! Kaldı ki, Bir kimse bir şeyi 'sorgulamaya' kalkarsa bir süre sonra 'yargılamaya' da kalkar! Çünkü sorgulamanın doğal sonucu ve bir adım ötesi yargılamaktır! Sorgulamak ve bunun ötesi olan yargılamak, bir şeyin 'doğrusunun' kendi bildiği ve 'inandığı' gibi olması gerektiğine olan kuvvetli inancın doğal bir sonucudur. Çünkü sorgulayan aslında biraz 'savcı' ve 'hâkim' rolündedir! Peki kişi din ile ilgili 'anlayamadığı' şeyleri hiç mi sormayacak anlamayacak mı? Tabi ki soracak ancak, Bir kere şunu en başa koyalım: Bir şeye 'soru sormak' ile bir şeyi 'sorgulamak' aynı şeyler değildir. Soru sormak; doğal bir anlama ve 'idrâk' çabasıdır ve mâsumdur. Sorgulamak ise: aklına ve kalbine yatmayan gerekçeler ile sorguladığını 'sanık sandalyesine' oturtmak ve aslında onu bir çeşit 'suçlamaktır'. Çünkü kişi 'anlamak' isterse soru sorar. 'Suçlamak' isterse de sorgular.. Yani sormada, suçlama yoktur ancak sorgulamada suçlama ve bir süre sonra da yargılama vardır. Dolayısıyla bu ikisi sebep ve sonuç açısından çok farklı şeylerdir. Hem şunu iyi bilelim ki; Dini sorgulamanın sonucu, bir süre sonra hâşâ dinin sahibi Allah'ı da (c.c) sorgulamak anlamına gelecektir ki bu da intihardır! Bu tarih boyunca maalesef bu hep böyle olagelmiştir. Sonuçta; Din sorgulanmaz! Çünkü dinde 'çekişki' yoktur. Çünkü dinde nâkıslıkta (eksiklikte) yoktur. Çünkü dinin sâhibi Allah'tır (cc). Hem, Din de sorgulanacak bir yer de yoktur! Din baştan aşağı tamamen doğrudur. Dini sorgulayanların ve sorgulamanın gelip varacağı yer ise: Değizimdir! Rahmân ümmeti bu musibetten muhafaza buyursun inşaallah. Selâm ile.. 06. R. Ahir. 1441
Ya da o kendince, yani kendi 'aklı' ile sorguladığında güya 'sorun' yada 'hata' bulmuştur!
Abdülhamit Kahraman
03. Aralık. 2019