Kiþiliði, karakteri, kimliði, yapýsý, ýrký, kaný, ailesi, okulu, eðitimi, tarihi ve coðrafyasýnýn etkisiyle þekillenen bir kiþilik duruþu vardýr herkesin.. Ýnsaný diðer canlýlardan ayýran özelliklerden biri, belki de en önemlisi budur.

Ýnsan, duruþuyla insandýr. Ýfadesi, düþüncesi, tavýr ve davranýþlarý kendisine has olan bu duruþu yansýtýr. Ýnsanýn; insan, hayat, dün, bugün ve gelecek anlayýþý bu duruþun özetidir.

Ekonomide, ticarette, siyasette, eðitimde, saðlýkta, yönetimde, sosyal iliþkilerde hep karþýlýklý duruþ söz konusudur. Bakýþýnýz, tebessümünüz, seçtiðiniz kelimeler, selâmýnýz, ikramýnýz, anlayýþýnýz hep sizin sosyal duruþ’unuzu ortaya koyar.

Kiþiler gibi, devletlerin de birbirlerine karþý özel duruþlarý vardýr. Bir ülkenin dýþ politikasý, o ülkenin diðer ülkelerle arasýndaki duruþunu gösterir. Bu politik duruþ, karþýlýklý saygý ve karþýlýklý çýkarlar açýsýndan ne kadar dengeli ve istikrarlý olursa dýþ politika o kadar baþarýlý sayýlýr.

Yöneticilerin halka karþý tavýr ve duruþu, onlarýn “adaletli” ya da “zalim” diye nitelendirilmelerine neden olur. Ticaret adamýnýn kendine özgü ticarî duruþu, öðretim üyesinin akademik duruþu, mahkemede hakimin hukukî duruþu onun kimliðini ve kiþiliðini ortaya koyar.

Her ideal, her görüþ, her düþünce ve her felsefe kendine has bir duruþu sergiler. Din de böyledir. Tek ve yegâne Hak Din Ýslâm da bizden kendisine has özel bir duruþ beklemektedir. Bu duruþun adý: Ýslâmî duruþ’tur.

Ýslâmî Duruþ

Ýslâmî duruþ, müslümanýn inandýðý gibi düþünmesi, inandýðý gibi yaþamasý, hayatýný imanýnýn istikametinde þekillendirmesidir. Müslümanýn Kur’anî ölçüleri, nebevî ilkeleri ve Ýslâmî prensipleri hayatýnýn her saniyesine ilmek ilmek iþlemesi, hayatýný imanla örmesidir.

Hayatýný inancýndan, inancýný hayatýndan uzak düþünemeyen iman erinin her sözü, her tavrý, hatta susmasý ve tebessümü bile Ýslâmî bir duruþtur. Mü’minin hayatý deðerlendirirken Ýslâmî ölçülerle deðerlendirmesi, hayata iman gözüyle bakmasý bu duruþun gereðidir.

Her gün mü’min durur Allah’ýn huzuruna.. Günde beþ defa onun kulluk duruþu”dur bu.. Ömür boyu her gün tekrarlanýr bu duruþ.. Kulun imaný tazelenir her gün.. “Allah’ýn Kulu” olma þuuru müslümanýn günlük hayatýnda ona bambaþka bir kiþilik, yepyeni bir duruþ kazandýrýr. Bu kardeþlik duruþu’dur. Kin, intikam, kýskançlýk, benlik, bencillik, gurur, egoizm gider hayatýndan. Kardeþ görür inananlarý, kardeþçe muamele eder din kardeþlerine..

Arafe günü Arafat’ta “vakfe”, adýndan da anlaþýldýðý gibi apayarý bir duruþtur. Allah’ýn huzurunda duaya duruþ... Hayat boyu unutulmayacak manevî bir duruþ.. Hacý adayý, Hz. Adem aleyhisselâm’ýn yaþlý gözlerle tevbe ve niyaza duruþu gibi durur vakfeye... Gözyaþlarýyla Cenab-ý Hakka yakarýþ duruþu’dur Arafat duruþu...
Günlük hayatta sizden beklenen bir duruþ vardýr. Ýslâm’ý bilmeniz yetmiyor.. Anlamanýz da yetmiyor.. Hatta þuurlu olmanýz da yeterli deðil.. Ne yapýyorsunuz acý olaylar, yanlýþlýklar ve yamukluklar karþýsýnda.. Eliniz.. diliniz.. gönlünüz.. ne durumda? Tepkisiz, hissiz, heyecansýz, duygusuz, duyarsýz bir insan mýsýnýz? Yoksa içi kaynayan, içi yanan, dertlenen, kendisinin ilahî bir görevle -ýslah ve irþad göreviyle- görevli olduðunu hisseden biri misiniz?..

Bizden istenen: Saf saf duruþ… Gönül gönül.. Dik, dimdik duruþtur. Ele ele, gönül gönüle hedefe yürüyen insanlarýn duruþu… Ümitsizliðe kapýlmayan, yýkýlmayan, asla yýkýlmayacak olan insanlarýn duruþu isteniyor.

En son duruþ kýyamet duruþu”dur. Bu duruþ Allah’ýn huzurunda hesap verme duruþudur. Mü’min olaylarý, kiþileri deðerlendirirken daima kýyamette Allah’ýn huzurundaki duruþu, sorgu gününü düþünür. Ahiret günü, müslümanýn her an hatýrýndadýr.

“Onlarý durdurun. Zira onlar sorguya çekilecekler”,[1] ilahî hitabýnda iþaret edilen bu duruþ, ahiret günü duruþudur. Bu duruþ, bütün duruþlarýn hesaba çekildiði son duruþtur.

Bir de zalimlerin rezil, rüsvay, hor, hakir, ümitsiz ve bitkin duruþlarý var, Allah’ýn huzurunda.. “Zalimlerin Rablerinin huzurunda duruþunu bir görsen?!.[2] diyor Kur’an-ý Mübîn.. Kitabýmýz, inançsýzlarýn ve zalimlerin periþan duruþlarýný anlatýr bize.. Bu anlamdaki âyetler genellikle “O zaman onlarýn durdurulduklaýný (onlarýn duruþlarýný) sen bir görsen!..” (Ve-lev terâ iz vükýfû..) diye baþlar.[3]

Bugün neye muhtacýz?..

Bugün… Ýslâmî bir duruþa, Ýslâmca, Kur’anca, müslümanca duruþ’a muhtacýz. Bugün böyle bir duruþa þiddetle ihtiyaç var. Olaylarý, kiþileri, tarihi, coðrafyayý, siyaseti, ekonomiyi, bilimi, hayatý, geçmiþi ve geleceði deðerlendirirken Ýslâmî bir duruþ bekleniyor bizden..

Duruþumuz onurlu, kararlý, istikrarlý, ilkeli kýsaca gerçek anlamýyla Ýslâmî bir duruþ olmalý; ama tavizsiz ve korkusuz bir duruþ olmalýdýr. Tavrýmýz, her vesileyle gönlümüzdeki iman ve ihlasý, sevgi ve þefkati ortaya koyduðumuz samimî bir tavýr olmalýdýr.

Kardeþlik duruþunu sergileyin her fýrsatta… Ýman kardeþlerinizle yan yana durun yeter. Arada-sýrada hatta sadece bayramlarda bile olsun, biraya gelin yeter. El sýkýþýn, birbirinize tebessüm edin, yeter. Bu basit duruþunuz bile sizi bölmek, parçalamak ve yutmak isteyenlerin lokmalarýný kursaklarýnda býrakacaktýr.

Mekke Fethi’nde kendisine zulmedenleri bile affeden, Sevgi ve Rahmet Peygamberi’nin insanlýðý sevgi, rahmet ve þefkatle kucaklayan engin hoþgörü anlayýþýna, O’nun Kâbe Kapýsý önünde kendisine zulmeden, iþkence eden Mekke’lileri bile affederken ortaya koyduðu tarihî rahmet duruþu’na muhtacýz bugün...

Allah Rasûlü’nün güzîde talebeleri Sahabe-i Kiram’ýn her hali, “Ýslâmî Duruþ” için bize örnektir. Biz Hz. Ömer’lerin münafýklar ve kâfirler karþýsýndaki tavizsiz duruþ’una; Bilâl’lerin, Yasir’lerin Ebu Cehiller ve Ebu Leheb’ler karþýsýndaki korkusuz duruþu’na muhtacýz…

Bizler.. Mekke müþrikleri tarafýndan idam sehpasý önünde asýlmak üzere iken:

-“Senin yerine Muhammed’in idam edilmesini, senin de ailen içinde rahat bir þekilde bulunmaný temenni eder misin, Allah aþkýna söyle?” diye soran Ýslâm düþmanýna karþý:

-“Allah’a yemin olsun ki, Benim yerime Allah Rasûlü’nün daraðacýna asýlmasý þöyle dursun; þu anda Medine’de O’nun ayaðýna diken batmasýna bile razý olamam”, diye haykýran ve ardýndan þehid edilen deðerli sahabî Zeyd b. Desinne (r.a)’nin fedakâr duruþu’na muhtacýz.

Bizler… Sükûtu ibret, kelâmý hikmet olan gönül adamlarýnýn, alperenlerin, ariflerin duruþu’na.. Cihad meydanlarýnda ölümü gülerek karþýlayan þehidlerin, yiðitlerin, kahramanlarýn cesur duruþu’na muhtacýz…

Dayanýlmaz ezâ ve cefâya raðmen Hakký savunan, Hak Yolda korku nedir bilmeyen ihlaslý mü’minlerin zalimler, taðutlar, diktatörler karþýsýndaki kahraman duruþu’na muhtacýz…

Maddeye önem vermeden Ýman Dâvâsý için var gücüyle çalýþan çýrpýnan, isimleri tarihe altýn harflerle yazýlan mücahid alimlerin, davet ve irþad erbabýnýn, Kur’an ehlinin halka ve öðrencilere karþý sergiledikleri ihlaslý duruþu’na muhtacýz.

Þehid Seyyid Kutub’un; kendisinden af dilerse idamdan kurtulacaðýný bildiren zalim devlet baþkaný Cemal Abdünnasýr’a hitaben: “Bir müslüman, bir münafýktan af dilemez”, derken ortaya koyduðu yiðit duruþ’una muhtacýz.

Arkadaþ!..

Yýllardýr bu dâvâya hizmet ettiðini söyleyen sen.. þu anda nerede ve hangi konumdasýn?.. Niçin dün beraber olduðun kardeþlerini suçluyorsun? Onlar pasif duruþ sergiliyorlarsa senin duruþun çok mu aktif?

Bana “Dâvâ, kimsenin umurunda deðil, herkes menfaat peþinde”, deme.. Dâvâ dün senin umurunda deðil miydi? Sen deðiþtin arkadaþ. Hayata karþý senin duruþun, bakýþýn deðiþti. O gerçek Ýslâmî duruþu kaybettin sen..

Senin dâvâya bakýþýn neden bu kadar çabuk deðiþti? Ýslâm dâvâsýna karþý o eski samimî duruþunu neden kaybettin? Maddeye karþý bu aþýrý sýcak duruþun sana ebedî alemde ne kazandýracak? Düþündün mü?!.

Arkadaþým, Bizden sadece konuþan deðil, sadece suçlayan, sadece eleþtiren deðil; icraat sergileyen, inandýðýný yaþayan kendine has imanî duruþ’unu ortaya koyan mü’min olmamýz isteniyor.

Soruyorum… Arkadaþým!.. Ne yaptýn Allah için?!. Ne yapýyorsun Allah için?.. Ýslâm’a, müslümanlara hizmet etme noktasýnda planýn, programýn ne?.. Düþündün mü?!.. Hangi meslekte olursan ol, dâvâna ve dinine hizmet edebilirsin. Yeter ki azimli, gayretli ve ümitli ol!.. Seni pasifize ve nötralize eden söz ve tavýrlara aldýrma..

Yerli veya yabancý din, iman, vatan düþmanlarý… planlý ve programlý çalýþýrken senin onlardan daha düzenli, daha sistemli, daha planlý ve daha programlý çalýþman gerekmez mi? Ýslâm dâvâsýna karþý bu ilgisiz, kayýtsýz ve duyarsýz duruþ’un ne zaman sona erecek Allah aþkýna?

Kardeþim… Dünkü samimî ve ihlaslý duruþunu tekrar kazanmaya çalýþ. Baþkasýndan bekleme. Sen gayret et… Sen çalýþ... Fedakâr ve vefakâr ol. Sevgi ve þefkat elçisi ol. Sen hikmetle ve basiretle yürürsen mutlaka senin arkandan gelenler olacaktýr.

Ayaða kalk artýk ve samimî bir gönülle uyarýya baþla!. Kum fe-enzir!..(Kalk ve uyar!..)[4]

* * *
--------------------------------------------------------------------------------

[1] Saffat: 24

[2] Sebe’: 31

[3] bkz.En’am 27, 30; Sebe’: 31

[4] Müddessir: 2

[email protected]